Story of my life

Postanowiliśmy zabrać dzieciaki na małe zwiedzanie tego co pod ziemią. "Guido" było mi znane z opowiadań jako bardzo fajne miejsce. Teraz mogę to szczerze potwierdzić i polecić.  Dla zwiedzających dostępne są dwa poziomy: 170 i 320 m. Oczywiście zwiedziliśmy oba. Pierwszy zjazd na 170m. w kilkuosobowej klatce. Pod ziemią czysto i ładnie, jasno, przygotowane ekspozycje dotyczące historii i zasad wydobywania węgla. Pan Przewodnik - górnik z x-latami pod ziemią - opowiadał zabawnie i przystępnie; no może przystępnie dla tych co rozumieją "godkę", bo przecież wszystko w kopalni jest " po śląsku". Ale bardzo, bardzo ciekawie. Więc począwszy od zasad działania wyciągów, było o historii tej kopalni, o zwyczajach, o św. Barbarze i Skarbniku, o konstrukcjach chodnika, metodach zdobywania i przenoszenia urobku, o... dużo tego było, godzina bez przerwy. Potem zjazd na 320m. Tutaj już kurz i pył, ciemniej i bardziej "kopal...

Wybierając się do rodziny na wsi (takiej prawdziwej, rolniczej, z trzodą, hektarami i maszynami), zatrzymaliśmy się w Pilicy na krótki spacer. Tutejszy pałac to zamek, hm... ja będę mówić pałac bo mnie zamku nie przypomina. http://zamki.res.pl/pilica.htm. Przed wejściem tabliczka że teren prywatny i wstęp wzbroniony (kiedyś kupiony przez Panią Piasecką-Johnson, nie wiem, kto jest obecnie właścicielem: państwo?), jednakże w internecie wyczytałam że turystów nie wyganiają więc wchodzimy za bramę. Do pałacu prowadzi park otoczony murem; w parku stare,  powykrzywiane drzewa - niczym z horroru, brr.. nocą musi tu być strasznie... Pałacyk powoli się wyłania w miarę spaceru pod górę. Po obu stronach budynki - po lewej waląca się wozownia, po prawej bliźniaczy budynek odremontowany i zamieszkany. Kontrast ogromny. Niestety centralny obiekt jest w kiepskim stanie, choć kiedyś musiał wyglądać imponująco o czym świadczą zdobienia murów i wieńczący je rzeźby - rycerz oraz tarcze herbowe...