Story of my life

Dopadła mnie choroba. Przeziębienie - paskuda. Leżę w domu pod kocykiem i walczę. Wykorzystałam okazję, że mam światło dzienne i wyciągnęłam aparat. Rola obiektu padła na kocura, moje jedyne towarzystwo w godzinach chorowania.

Zima na razie bezśniegowa. Ale ostatni tydzień mijał pod znakiem srogich mrozów – w Tatrach do -18 stopni w nocy. A co za tym idzie, świat pokryła warstewka szronu, a miejscami szadzi. Wyglądało to uroczo skrząc się w blasku promieni słonecznych.  Na polanie Zwerowskiej królowały trawy ale były też stare pniaki. Troszkę wyżej sączył się mały strumyk, wyglądał bajkowo z całą bielą długich lodowych igiełek. Była tu też mała budeczka z kranikiem – według mnie to taki dostęp do wody dla strudzonych wędrowców. Mróz stworzył tu lodowe wodospady, piękne.     Na sam koniec jeszcze parę ujęć znad jeziora Orawskiego. Gdy jechaliśmy w Sylwestra było tylko -3 stopnie, zbiornik był w jesiennym klimacie. Wracając trzeciego stycznia, przy -11 stopniach Celsjusza, przywitała nas zupełnie inna aura. Lodowe pustkowie. Biel, biel, biel.

Na powitanie 2016 roku wybraliśmy się na narciarski wypad do Zuberca. Dopiero po świętach okazało się że jedziemy - i dobrze, bo wcześniej brak śniegu zepsułby nam nastroje. A tak  nie było czasu na martwienie się; na szczęście  mrozik przyszedł i można było naprodukować śniegu. Nasze miejsce docelowe to Chata Zverovka, schronisko górskie w dolinie Zuberskiej ( http://www.chatazverovka.sk/  ). Miejsce miłe i przytulne, świetnie nam wpasowujące się w "nasze klimaty". Z okna widok na Tatry, lekko oprószone śniegiem, polana zaś pokryta wyłącznie szronem, który skrzył się bo słońce towarzyszyło nam przez wszystkie 4 dni. A w nocy niebo usiane gwiazdami, piękne. Brakowało nam jednak śniegu, biały puch tworzyłby bardziej romantyczny, magiczny, nastrojowy klimat. Sylwestrowej zabawy nie będę opisywać zgodnie z zasadą "co działo się w Zubercu zostaje w Zubercu". Powiem tylko że było świetnie. Jeśli chodzi o narciarstwo, to wybraliśmy ośrodek  Zverovk...