Story of my life

Skoro udało mi się znaleźć towarzystwo do pieszych wędrówek, to nie odpuszczam, jak tylko jest okazja to planuję wypad na szlak. Plus zdobywanie KPG - hobbystycznie. Więc w świąteczny czas, dzień przed Sylwestrem, padło na Czupel. Planowany od dawna, ale ostatecznie udało mi się przekonać resztę, że to będzie dobra trasa. Bo i nie za długa i nie zbyt wymagająca - w sam raz na zimowe, krótkie dni. Nasza trasa zaczynała się w Międzybrodziu Bialskim, startujemy z parkingu pod domem kultury w centrum miejscowości. Czerwonym szlakiem ruszamy pod górę, od początku zapowiada się piękny spacer - po wczorajszym dużym opadzie śniegu i nocnym mroziku świat zrobił się bajkowy. Szlak czerwony mocno pnie się pod górę, idziemy dzielnie przez las. Dopiero po ok. 1,5 godzinie marszu możemy podziwiać beskidzkie panoramy. Krajobraz robi się magicznie bajkowy, błękitne bezchmurne niebo, słońce rozświetlające skrzący śnieg oraz błyszczące w gałęziach pokrytych szadzią. ...

W zeszłym roku wystartowałyśmy z grupką znajomych po raz pierwszy w tym biegu i od razu wiedziałyśmy, że za rok też pobiegniemy. Jak zawsze plany były ogromne pod kątem ilości uczestników naszej grupy EKZ, ale stanęło na 5 osobach tylko i dystansie 5km. Mnie jakoś ten bieg nie "rajcował" bo dystans krótki (miałam apetyt na 10km ale ostatecznie zrezygnowałam z żalem), no a dzień wcześniej 20km po górskich szlakach więc organizm i nogi przechodzone trochę. I de facto odpuściłam walkę z czasem, biegłam dotrzymując towarzystwo koleżance więc kilka razy stawałam i czekałam na nią. Po prostu zabawa, choć na koniec troszkę mi się żałość włączyła, bo gdy nie ma rywalizacji to satysfakcja mniejsza. ( zdjecie autorstwa Walusza Fotografia ) Impreza bardzo udana, dobrze zorganizowana - na plus lepsze rozplanowanie trasy oraz strefy startowe z podziałem na czas jaki kto zwykle biega, dzięki temu nie było przepychanek i frustracji przy starcie. Bufet, napoje, pakiety- wszyst...

Moja pierwsza zimowa wyprawa piesza w góry. Pogoda się zapowiadała stabilna -  mroźna ale bez opadów śniegu, chęci były,  grupka trzech kobietek, p lan też się znalazł (refleksja na ten temat na końcu). Idziemy na Leskowiec.  Postanawiamy ruszyć z Krzeszowa, czerwonym szlakiem w górę. Auto zostawiamy w centrum wsi przy sklepie na parkingu, szlak jest tuż obok. Przechodząc przez koniec zabudowań spotykamy staruszkę, która wskazując na drogę w pola i las mówi " nikt tędy nie szedł, śnieg Pani!". Hm... ale na szczęście znajdujemy ślady butów i przez pewną część trasy będziemy za nimi podążać - wg. naszej wizji kobieta plus mężczyzna ;).   Śniegu sporo ale nie kopiasto, podłoże zmrożone więc ślady widoczne - również zwierząt. Pierwsza myśl: niedźwiedź! Zimny pot na plecy... teraz wiem że to raczej duży pies. ? tak?! Zaufanie do śladów bywa zwodnicze chwilami, idąc po odciskach butów innych turystów nagle zapadam się po kolana w błoto! Faktycznie,...