Story of my life

 Niedzielny poranek był lekko pochmurny, bo w nocy padał deszcz. Martwiłam się, że ze spaceru w góry będą nici, ale na szczęście z każdą chwilą pogoda się poprawiała. Idziemy na Wielki Kopieniec. Ruszamy z Toporowej Cyrhli, zielonym szlakiem, spokojnie pod górę przez las, aż do Polany Kopieniec. Postanawiamy najpierw iść na szczyt. I już wiem, że to był dobry plan bo widoki ze szczytu fantastyczne (mimo iż chwilę musimy czekać aż się chmury podniosą i pokażą całe piękno Tatr). Na szczycie spędzamy dłuższą chwilę ciesząc oczy i duszę, rozpoznając szczyty na które patrzymy i oczywiście planując gdzie następnym razem pójdziemy. Ale w końcu trzeba zejść na dół (drugim wejściem/zejściem, ale na dół do parkingu wracamy tym samym szlakiem).  Polana jest bardzo urokliwa, pokryta bielą, uśpione bacówki grzecznie stoją w rządku. A na polanie, tam gdzie śnieg się już stopił, witają nas pierwsze krokusy!! Oznaki wiosny nas bardzo bardzo cieszą, słynne tatrzańskie krokusy to symbol wiosny....

 Wreszcie udało się wybrać w Tatry, pierwszy raz w tym roku. Od kilku tygodni, obserwując posty innych o zimie w pełni i pięknej pogodzie, bałam się, że nam prognozy spłatają figla. Niepotrzebnie. Plan trasy wykluł się dopiero w piątkowy wieczór po wielu negocjacjach. Udało mi się przeforsować trasę na Sarnią Skałę - nie jest zbyt wymagająca i długa, więc idealna na rozruch w zimowej atmosferze. Plus nie byłam tam jeszcze. Ruszamy z Kuźnic niebieskim szlakiem na Kalatówki. Piękna słoneczna pogoda, ciepło (10 stopni, w słońcu dużo więcej!), bardzo bardzo przyjemnie. P.S. obowiązkowo w miniraczkach bo ślisko. Na Kalatówkach wita nas piękny widok. Po krótkej przerwie ruszamy dalej, Ścieżką Nad Reglami (czarny szlak) w stronę Czerwonej Przełęczy. Początkowo stromo w górę, ale widoki rekompensują pot i ciężki oddech. Idzie mi się dobrze, ścieżka dobrze wydeptana więc nie ma większych trudności. Jest czas na złapanie myśli. Z przełęczy rozpoczyna się "atak szczytowy". Szczyt od raz...

 Tegoroczny Dzień Kobiet odbył się wyjątkowo nie w hotelu Centuria - niestety inflacja, Polski Ład i 2 lata pandemii odcisnęły finansowe piętno. Ale duch w narodzie nie ginie, więc własnymi siłami zorganizowałyśmy (czytaj: Pani Kierowniczka EKK zorganizowała) babski weekend. Jako miejscówkę wybrałyśmy dobrze nam znany Przegibek i schronisko PTTK, bo tu jak w domu i imprezy zawsze udane. No i są tu atrakcje  - góry, bania sauna, ognisko. W piątkowy wieczór ruszam już po zmroku do schroniska, w dobrych humorach, szczęśliwa że tu  jestem. Księżyc jasno świeci, gwiazdy błyszczą, pod nogami śnieg skrzypi na kilkustopniowym mrozie.  Po dotarciu do celu zaczyna się nasze kobiece świętowanie. Ach, cudownie tak wejść do bani z gorącą wodą a jak już masz dość to wytarzać się w śniegu. I o dziwo nie jest ci nawet zimno! Noc pełna wrażeń, rozmów, śmiechów, tańców, imprezowania. Tak jak ma być. Sobota od rana pełna słońca. Więc po spokojnym śniadaniu ruszam z koleżankami (jest na...